தாயின் பெருமை

 

சின்னஞ்சிறு கை நீட்டி என்னை அழைத்தபோது,

என் உலகம் புதிதாய்ப் பிறந்தது அந்த நொடி.

மழலை மொழியின் ஓசை தேனாய் இனித்தது,

அமுதினும் மேலான ஆனந்தம் நெஞ்சில் நிறைந்தது.

குழந்தையின் சிரிப்பில் ஒளி கண்டேன் விண்ணை,

அதன் அழுகையில் கரைந்தேன் துயரைக் கண்ணீரை.

மெல்லத் தவழ்ந்து வந்த பாதச் சுவடுகள்,

என் இல்லத்தின் அழகாய் பதிந்தன நெஞ்சில் ஆழமாய்.

வளர்ந்து வரும் ஒவ்வொரு நொடியும் அதிசயம்,

புதுப்புது திறமைகள் காட்டும் விந்தை ஆனந்தம்.

பிஞ்சு விரல் பற்றி நடந்த முதல் அடி,

என் வாழ்வின் பொன்னான சரித்திரம் அன்றோ!

"அம்மா" என்றழைக்கும் அந்த ஒரு சொல்லில்,

உருகி மறைகிறேன் நான் அக்கணமே.

என் பிள்ளை என் பெருமை, என் உயிர் ஆனந்தம்,

அவன் சிரிப்பே என் வாழ்வின் அர்த்தம், நித்திய ஆனந்தம்!