அன்பான தென்றலே

 

நிதானமாக வீசும் தென்றலே,

மெதுவாகத் தழுவும் மெல்லிய காற்றே,

மரங்களின் கிளைகளில் நீ நடனமாட,

இலைகளின் ரகசியங்களை நீ பேசுகிறாய்.

பூக்களின் நறுமணத்தை நீ சுமந்து வருகிறாய்,

தோட்டமெல்லாம் ஒரு புது வாசம் தருகிறாய்,

குளிர்தென்றலாய் வந்து உடலைத் தீண்ட,

மனதிற்கு அமைதியும் சாந்தமும் நீ தருகிறாய்.

வெயிலின் கொடுமையைத் தணிக்கும் தோழனே,

வியர்வையைத் துடைத்துவிடும் நல்ல நண்பனே,

வயல்வெளிகள் எங்கும் உன் அசைவாலே,

பயிர் கூட்டம் ஆனந்தமாகத் தலையாட்டும் அழகே.

கடலோர மணலில் நீ விளையாடும்போது,

அலைகளின் சங்கீதம் உன்னோடு சேரும்,

தூரத்தில் தெரியும் படகுகளின் பாய்களிலும்,

உன் மெல்லிய விரல்கள் தீண்டிச் செல்லும்.

சாளரத்தின் வழியே நீ உள்ளே நுழைந்து,

தூங்கும் குழந்தையின் நெற்றியை வருடி,

கனவுகளின் உலகத்தில் மெல்ல நீ அழைத்துச் செல்,

அன்பான தென்றலே, உனக்கு என் வணக்கம் சொல்வேன்.