வலி நிறைந்த பழைய தந்தி

 

மஞ்சள் தாளின் வலி

காலம் தின்ற நிறமாய்,

மஞ்சள் தாள் ஒன்று கையில்.

மங்கிய மை எழுத்துக்கள் -

அவை வெறும் சொற்கள் அல்ல.

ஒரு பழைய தந்தி அது,

உறைந்த காலத்தின் சாட்சி.

விரைந்து வந்த வார்த்தைகள்,

வாழ்வின் போக்கை மாற்றியவை.

'வரவும்', 'முடிந்தது' -

சில எழுத்துக்களின் குவியல்.

ஆனால், அதற்குள் புதைந்ததோ,

ஒரு இதயத்தின் பெருந்துயரம்.

பெற்ற கணம் நினைத்தாலே,

இன்னும் நடுங்கும் உடல்.

இடி விழுந்த வானம் போல,

இருண்டது அன்றைய பொழுது.

மௌனமாய் உறங்குகிறது தந்தி,

சொல்லாத கதைகளுடன்.

ஒவ்வொரு வரியும் ஒரு வடு -

ஆறாத காயமாய் நெஞ்சில்!

அந்த மஞ்சள் தாளின் கனம்,

சுமக்கும் நினைவின் பாரம்.

வலிகள் உறைய வைத்த,

ஒரு மின்னல் கீற்று அது.

பழைய தந்தி... இல்லை,

பழைய கண்ணீரின் அடையாளம்!