அன்பு அழியாதது

 

அன்பே, நீ காலத்தின் கணக்கறியாதது,

நேற்றென்றும் நாளையென்றும் பிரிவு கூறாதது.

இதயத்தின் ஆழத்தில் நித்தமும் துடிப்பது,

உயிரின் வேர்களுக்குள் உரமாகக் கிடைப்பது.

உடல்கள் இங்கு மறைந்தாலும், மண்ணோடு கலந்தாலும்,

உணர்வின் சரடில் நீ கோர்வையாய் நிலைத்திருப்பாய்.

நினைவெனும் வானில் நட்சத்திரக் கூட்டம்போல்,

என்றும் நீ ஒளிரும் அழியாத பேரொளி.

உனக்கில்லை தொடக்கமென்று உரைப்பவரும் இல்லை,

உனக்கில்லை முடிவென்று உணராதவரும் இல்லை.

காலம் கரைத்தாலும், காட்சிகள் மறந்தாலும்,

அன்பே, நீ அழியாத ஆனந்தக் கவிதை.