விண்வெளியின் கண்ணென, பூமியின் சுழற்சியில் சுழன்று, ஹப்பிள் என்றொரு பெயர் தாங்கி, விண்வெளியில் மிதக்கிறாய். பார்வையால் பிரபஞ்சத்தின் கதவுகள் திறந்து, கோடான கோடி நட்சத்திரக் கூட்டங்களை, கலக்ஸிகளின் வண்ணமிகு சித்திரங்களை, நம் கண்முன் நிறுத்துகிறாய். ஆண்டுகள் பல கடந்தாலும், உன் கண்கள் ஓய்வதில்லை, தொலைதூரப் பயணங்களின் ரகசியங்களை, அறிவியலுக்கு அள்ளிக் கொடுக்கிறாய். பிரபஞ்சத்தின் ஆழம் காட்டி, அறிவின் பசிக்கு விருந்தளித்து, மனித குலத்தின் தேடலுக்கு, ஒளிவிளக்காய் இருக்கிறாய். ஹப்பிள் தொலைநோக்கியே, விண்வெளி நாயகனே, உன் பணி தொடரட்டும், புதிய அதிசயங்கள் பூக்கட்டும்!
Comments
Post a Comment